Рэкамендацыі па бяспецы калег
Акцэнты
Падпісвайцеся на нашыя навіны в сацяльных сетках
У кого сползает крыша или антигосударственные рельсы
31 ліпеня, 2020
Падпіска па тэлефанаграмах ды іншых распараджэннях на Глыбоччыне
31 ліпеня, 2020
34 хвіліны ў прайм-тайм: як Лукашэнка (не) карыстаецца ТБ-эфірам для агітацыі
28 ліпеня альтэрнатыўныя кандыдаты ў прэзідэнты Беларусі другі (і апошні) раз выступілі са сваімі зваротамі па дзяржаўным тэлебачанні. У кожнага быў ліміт выступу ў паўгадзіны, аднак ніхто не скарыстаўся гэтым часам напоўницу. Даўжэй за ўсё на экране бліскала і піла вадзічку Ганна Канапацкая — 24 хвіліны 30 секунд, а самым хуткім аказаўся Сяргей Чэрачань —16 хвілін 30 секунд. Святлана Ціханоўская і Андрэй Дзмітрыеў справіліся за 22 і 24 хвіліны адпаведна.
30 ліпеня, 2020
Банкам рекомендовали отказаться от рекламы в негосударственных СМИ
27 ліпеня, 2020
Каранавірусныя грымасы або Па слядах адказу Гомельскага цэнтра гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя
23 ліпеня, 2020
«У нашай сям’і не прынята ні перад кім апускацца на калені». Піша Антон Трафімовіч
22 ліпеня, 2020
«В рот руку засунули и челюсть оттянули, чтобы не кричал». В Беларуси журналисты требуют прекратить давление на СМИ ВИДЕО
22 ліпеня, 2020
Што рабіць, калі заблякуюць Telegram ці зусім адключаць інтэрнэт
21 ліпеня, 2020
Избивали и штрафовали. За 2 месяца силовики задержали больше 40 журналистов во время их работы
20 ліпеня, 2020
Як сачылі за журналістамі Свабоды пасьля стрыму ад Цэнтравыбаркаму. Аўдыёзапіс радыёперамоваў
16 ліпеня, 2020
3 гады за рэпост — барацьба з экстрэмізмам падчас выбараў
14 ліпеня, 2020
«Народнай Волі» — 25! Юбілейны ліст Іосіфа Сярэдзіча
Піша Іосіф СЯРЭДЗІЧ, заснавальнік, выдавец і галоўны рэдактар газеты “Народная Воля”.
13 ліпеня, 2020
«Единожды солгавший, кто тебе поверит?» или кто порождает фейки?
13 ліпеня, 2020
Методические рекомендации по «языку вражды» правозащитных организаций в Беларуси
10 ліпеня, 2020
Как искали Дмитрия Завадского, исчезновение которого Лукашенко называл своей «единственной болью»
Дело Дмитрия Завадского стоит немного особняком в череде исчезновений 1999−2000 годов. Он не был политиком, не занимал министерских должностей, Завадский был журналистом. Но пропал так же, как Захаренко, Гончар, Красовский, и судьба его уже почти 20 лет остается неизвестной. Поэтому не вспомнить журналиста и обстоятельства его исчезновения, наверное, было бы неправильным. Тем более что выросло поколение, которое о тех громких делах практически ничего не знает.
06 ліпеня, 2020
Кожны чацвер мы дасылаем на электронную пошту магчымасці (гранты, вакансіі, конкурсы, стыпендыі), анонсы мерапрыемстваў (лекцыі, дыскусіі, прэзентацыі), а таксама самыя важныя навіны і тэндэнцыі ў свеце медыя.
Падпісваючыся на рассылку, вы згаджаецеся з Палітыкай канфідэнцыйнасці
