Акцэнты
Освободили в один день: история семьи политзаключенных из Беларуси
«Проста заліваешся слязьмі і думаеш: за што?» Ірына Шчасная і яе чатыры балючыя гады за кратамі
Чатыры гады таму рэдактарка канала «Мая Краіна Беларусь» Ірына Шчасная з’ехала з бяспечнага Кіева ў Мінск, бо не магла без Радзімы. Два месяцы таму Шчасная зноў пакінула Беларусь — на гэты раз за яе плячыма палітычны тэрмін, здзекі за кратамі і незагойныя раны ўнутры. «Наша Ніва» пагутарыла з Ірынай пра гэты час і яе новае […]
Каманда БАЖ прыняла ўдзел у журналісцкім турніры па футболе ў Друскеніках. ФОТА
Футбольная культура і культурны футбол: нечаканыя факты пра вядомых людзей
«Надо где-то быть чудаком, сумасшедшим». Руслан Кулевич — о 4 годах эмиграции, извинениях Бондаревой и как власти искали его мертвого отца
Журналист Hrodna.life Руслан Кулевич летом 2020-го собирался сыграть свадьбу, а к концу года — выпустить третью книгу с воспоминаниями пожилых гродненцев. С ним общались и бездомные, и тогдашний председатель горисполкома, а подписчиков в Instagram было — как сейчас у фудблогерки Леночки Лукашик. Коррективы в жизнь внесли выборы и задержание.
«Сумнеўна, што людзі туды пойдуць і панясуць тое, што самі здымаюць». Эксперты — пра «беларускі youtube»
Незалежныя выданні засталіся і ў Беларусі. Кіраўнік БАЖ Андрэй Бастунец — пра стан беларускага медыясектару
Беларускія недзяржаўныя медыя тры гады працуюць у выгнанні. Што адбываецца з грамадскай думкай ва ўмовах абмежаванага доступу да свабоднай інфармацыі, чаму прапагандысцкія ідэі, нават абсурдныя прывабныя для некаторых жыхароў Еўрасаюза і што адбываецца, калі свет перастае бачыць адценні жыцця. Беларуская служба Польскага радыё размаўляе пра гэта з кіраўніком Беларускай асацыяцыі журналістаў Андрэем Бастунцом.
Журналістыка ў эміграцыі: як не страціць жанравую разнастайнасць?
«Называюцца кім заўгодна, абы здабыць хоць якую афіцыйную інфармацыю». З якімі выклікамі сутыкаюцца незалежныя медыі ў новых рэаліях
«У горадзе вялікае безпрацоўе, бо бальшавікі аграбілі горад да шчэнту». Пра што пісала выданне «Звон» у 1919 годзе
25 жніўня 1919 года выйшаў у сьвет першы нумар выданьня «Звон». Гэта быў друкаваны орган Рады Беларускае Народнае Рэспублікі, а рэдакцыя месьцілася ў занятым палякамі Менску. На сёньня існуе два падыходы адносна пытаньня асобы галоўнага рэдактара. Ім быў Янка Купала, альбо калектыў рэдактараў на чале з Язэпам Лёсікам і Алесем Гаруном. Так ці інакш – […]
«Хейту ў маім жыцці было шмат». Што за дзяўчына здымае беларускіх артыстаў і папулярнае беларускае ютуб-шоу «О(б)суждаем»
Працы гэтай дзяўчыны вы дакладна маглі бачыць. Аліна Мазавец — фатографка, якая здымае беларускіх артыстаў, і рэжысёрка стылёвага ютуб-шоу «О(б)суждаем». А таксама сузаснавальніца музычнага медыя «Клік», блогерка і сувядоўца ў ютуб-праекце «Максімальна». «Наша Ніва» пагутарыла з ёй пра «душны» Кобрын, працу ў дзяржаўных медыя, плюсы недасведчанасці, уцёкі ад вайны і хейт за рускіх гасцей у кадры.
Зміцер Галко: за астатнія гады жахлівай вайны я стаў сурвівалістам
Навошта ў Беларусі запускаюць свой клон YouTube і колькі гэта будзе каштаваць: «Кіберпартызаны» раскрылі ўнутраныя дакументы праекта
Создатели ЧинЧинов: «Стараемся обнулиться за счет смеха»
Выпускнік Баўхауса, сябра Андрэ Мальро — фатограф з беларускага мястэчка Мошэ Верабейчык, спадчыну якога адкрываюць у Ізраілі. Хто ён такі?
Moi Ver/Мошэ Равіў/Мошэ Верабейчык — фатограф з беларускіх Заскавічаў, які вырас у Вільні, вучыўся ў Баўхаусе, у Парыжскай школе Ecole Photo Cine, сябраваў з ідэолагам французскай Пятай Рэспублікі, пісьменнікам Андрэ Мальро, фатаграфаў польскія гарады, і ў тым ліку жыццё габрэйскай абшчыны ў Польшчы, а ў апошнія гады жыцця спрычыніўся да стварэння кварталу мастакоў у Цфаце. […]
Кожны чацвер мы дасылаем на электронную пошту магчымасці (гранты, вакансіі, конкурсы, стыпендыі), анонсы мерапрыемстваў (лекцыі, дыскусіі, прэзентацыі), а таксама самыя важныя навіны і тэндэнцыі ў свеце медыя.
Падпісваючыся на рассылку, вы згаджаецеся з Палітыкай канфідэнцыйнасці