У Мінску прэзентавалі “моладзевы” нумар “Абажура” (+PDF)

“У камандзе, што пісала для гэтага нумару, ёсць сапраўды спелыя журналісты, але большасць – пачаткоўцы, – заўважыў прысутны на прэзентацыі галоўны рэдактар часопіса Уладзімір Дзюба. Па яго словах, “старой” рэдакцыі, якая даводзіла матэрыялы да ладу, было над чым папрацаваць. – Калі ў кагосьці будзе ахвота і надалей пісаць для часопіса – калі ласка. Але не левай нагой, а з адказнасцю, час ад часу зазіраючы ў слоўнікі”.

“Наш нумар не ідэальны, яго рабілі не масцітыя журналісты-карыфеі, а тыя, хто верыць, што “Абажур” можа быць вельмі цікавым”, – зазначыў Барыс Гарэцкі.

Барыс Гарэцкі коратка прэзентаваў кожны матэрыял нумару і даваў слова прысутным на прэзентацыі аўтарам і героям публікацый. Хлопцы з «Еўрарадыё» Ілля Маліноўскі і Арцём Мартыновіч.

Любоў Каспяровіч пісала на пікантную тэму дачыненняў маладых журналістак з рэдактарамі.

Павел Свярдлоў спрабаваў разабрацца, як мяняўся тэмп працы журналіста на працягу апошніх 15 гадоў.

Удзельнікі сустрэчы падыскутавалі пра тэматыку часопіса. Галоўны рэдактар перакананы, што “Абажуру” нельга абмяжоўвацца толькі журналісцкімі праблемамі, бо гэта стоміць чытача і будзе яму нецікава. “Моладзевая рэдакцыя” лічыць, што карпаратыўны БАЖаўскі часопіс павінен быць прысвечаны журналістам і журналістыцы, бо іншыя тэмы можна знайсці на старонках іншых грамадска-палітычных СМІ. Барыс Гарэцкі ўпэўнены, што нагодаў хопіць – па яго словах, толькі для гэтага нумару было згенеравана каля 40 тэмаў.  

Паўлюк Канавальчык і Аляксандр Ярашэвіч прадставілі «Пяць крокаў, як сказаць людзям праўду, свядома ўвёўшы іх у зман».

Вонкавы выгляд нумару Барыс Гарэцкі таксама абгрунтаваў: “Мы лічым, што на вокладцы часопіса павінен быць чалавек. Часопіс праз вокладку павінен паказваць, што ён – пра чалавека і для чалавека. Мы хацелі змясціць на ёй, канешне ж, Святлану Алексіевіч, але яна была на вокладцы папярэдняга нумару. Таму вырашылі паставіць фота сябры нашага творчага калектыву, выдатнай журналісткі і прыгажуні Настассі Рэзнікавай, якая рыхтавала для нумару інтэрв’ю з маладой журналісцкай сям’ёй Адар’і Гуштын і Ягора Марціновіча. Хоць на гэтай вокладцы мог быць кожны з вас. Мы перакананыя, што кожны чалавек нясе ў сваёй асобе нешта непаўторнае, нешта вельмі цікавае для грамадства”.

Навагодні “моладзевы” нумар “Абажура” ўжо даступны на нашым сайце ў PDF-фармаце.  

У гэтым выпуску:

Святлана Алексіевіч:
«Будзьце годнымі журналістамі!»

Як «Гавары праўду!» перакруціла словы Алексіевіч і чаму ім за гэта нічога не будзе
Б. Гарэцкі

Што рабіць, калі ніхто не вінаваты?
С. Нікалюк

Пра спіраль маўчання і прапаганду, якая робіць жыццё ўлады больш лёгкім

«Еўрарадыё» без купюр
Г. Мызенка

Замежная прэса пра Беларусь: біятлон, гарадзенскія чаўнакі на Майдане і хто хоча Бацьку

Былая савецкая рэспубліка ў лідэрах Doing Busi­ness: місія выканальная
Н. Яўмен

Данбас бяднее і дэ-факта становіцца часткай Расіі
Ю. Карманаў

Сяргей Гудзілін:
«У 2016‑м будзем паболей здзіўляць адзін аднаго!»

Маленькая журналістка вялікага горада
Н. Шабанава

Уявіце, што Face­book і «ВКонтакте» не існуюць
П. Свярдлоў

«Адначасова пішам хвалебныя оды і зневажаем людзей»
Н. Рэзнікава

На перадавой трэвэл-журналістыкі
Т. Данілушкіна

Каір і Воля

Вадзім Заміроўскі:
«На World Press Pho­to можа перамагчы добра зробленая human sto­ry»

Шанз-Элізэ vs Елісейскія палі
Н. Мацяш

Асновы «ненарматыўнай» журналістыкі

Кекс з рэдактарам
Л. Каспяровіч

«Нават калі я адпачываю, першы тыдзень праходзіць нармальна, а потым у галаве пачынаюць круціцца сюжэты…»

Як байдаркі ўратоўваюць ад інфармацыйнага «перадозу»
В. Чаплева

Журналісцкі гараскоп на 2016 год